Iðulega segi ég við fólk, hlustaðu á það sem er verið að segja þér, leiðbeining kemur í hugmyndum þínum gegnum innsæið, þú lest um eitthvað á netinu (það er nú mismunandi hversu tilviljunarkennt það er) það sem þú heyrir í umhverfi þínu og svo hvort sömu skilaboðinn eru að koma aftur og aftur í takt við langanir þínar. 

Mér finnst mjög þægilegt þegar líf mitt er bara í flæði, þá meina ég að hlutir bara gerast eins og þeir eiga að gerast og ég get bara treyst og fylgt með og hlutirnir bara flæða áfram. Stundum finnst mér erfitt að bíða og ég vil taka stjórnina og flýta fyrir en oftast kemur það bara í hausinn á mér aftur. 

Mér hefur alltaf þótt gaman að tækni, og tölvum, ég hef fiktað í myndvinnslu, vefsíðugerð, og kynntist netspjall möguleika löngu áður en það þótti sjálfsagður hlutur eins og í dag. Í dag er það varla fyrirtæki á islandi sem er ekki með möguleika á netspjalli, árið 2001 þegar ég kynntist því fyrst þá var engin á þeim buxunum. 

Það er nauðsynlegt að þróast og aflasér þekkingar, ég er ekki á því að ég þurfi að vera sérfræðingur í öllu sem ég hef lesið og prófað hef ekki þessa æfina í það. En mér finnst mikilvægt að öll sú færni og þekking  sem ég hef "Smakkað á" nýtist mér í því sem ég tek mér fyrir hendur og skapa fyrir sjálfa mig. Ég er ekkert fyrir að fara lengri leiðina að hlutum, ég vil finna skilvirkustu leiðina sem virkar. 

ég þarf ekkert uppfyllingarefni meðlæti með kjötinu bara kjötið sjálft. auðvitað er voða gott að hafa góða sósu með og gott salat, algjör snilld sem gerir heildina að meiri upplifun. en það lifir engin á meðlæti. 

Á sama hátt er næmleiki, skynjun, forspárhæfileikar, næmleiki á orkuheimin, hvernig líkami og andi er í raun samtenging margra örsmára eininga sem hanga saman á sólarorkunni og vatni. 

Það geta allir spáð og það hafa allir tilfinningu fyrir því sem koma skal, það er bara mismunandi hversu við heiðrum þá tilfinningu. 

ég fékk símtal í fyrra dag, boðuð á námskeið sem mér finnst áhugavert og var búin að skrá mig á, en í allan dag hef ég haft á tilfinningunni að ég ætti ekkert að fara eða væri ekki að fara. Hafði samband við viðkomandi, sem ætlaði svo að senda mér upplýsingar en alltaf þessi efi í huga mér, Og ég tók ákvörðunina að hætta við námskeiðið sendi skilaboð þegar ekki var svarað að ég vildi afskrá mig. 

í kvöld sá ég svo tölvupóst þar sem tilkynnt var niðurfelling á námskeiðinu, þetta var aldrei mín ákvörðun, heldur það flæði sem´er i´kringum mig núna, ég fékk einfaldlega þau skilaboð frá innsæi mínu að ég væri ekkert að fara á þetta námskeið um helgina. Og framkvæmdi eftir því. 

Þá er alltaf þessi spurning, hversu mikið er flæði /forlög og hvað er hreinlega tölvan þín eða síminn að hlusta og færa þér upplýsingar útfrá því sem þú segir, svona eins og já manneskja sem samþykkir allt sem þú vilt.  

þegar þú treystir innsæinu og flæðinu og tekur ákvarðanir útfrá því, eða breytir hegðun, orðum, gerðum útfrá því hversu gott flæði er í líkama þínum, á leið þinni í gegnum umhverfið þitt eða hreinlega hversu vel þér líður í umhverfi þínu og hvernig það styður eða hamlar þér þá er í raun ekkert sem stoppar þig í að gera óskir þínar að veruleika. það eru alltaf leiðir, þær eru bara mis erfiðar eftir því hversu langt frá jafnvæginu voginn hallar. 

þu vinnur með það sem þú hefur og skapar möguleika og framþróun eða stöðugleika. Og ræktar garðinn þinn. Það er engin heilagur eða fullkominn og það eiga allir tíma sem þeir vanrækja sig eða skamma sig eða finnst þeir geta gert betur, það er bara partur af því að vera manneskja, að finna þörf fyrir að nota hugan rétt eins og þörf fyrir að nota líkaman. þegar við hættum að þjálfa og treysta á hugan og innsæið þá fer það að ryðga. alveg eins og líkaminn okkar staðnar. 

Alveg sama hversu illa þér líður Brostu! alveg sama hversu pirraður þú ert, brostu, það heyrist þegar þú brosir, það sést þegar þú brosir, þú ferð að brosa að innan þegar þú brosir, það fer þér miklu betur að brosa, það kemur til með að veita þér gleði að brosa, og þá hefur þú enþá betri ástæðu til að brosa, því þegar þú brosir brosir heimurinn við þér. speglaðu sjálfan þig í brosi. 

Næmleiki er orð sem er mjög stórt orð og hægt að gefa því mismunandi meiningu og setja margar hugmyndir á bakvið það. 

Oft á tíðum hef ég upplifað að Næmleika sem einhverskonar veikleika, að vera svo næmur fyrir umhverfi sínu að að það stjórni orðum hegðun gerðum og hugsunum. 

Ég hef oft heyrt næmleika notaðan sem afsökun fyrir að taka ekki ábyrgð á eigin líðan og gerðum. 

Fyrst langar mig til að ræða hvað er að vera ónæmur? ónæmur fyrir umhverfinu er þegar þú ert innhverfur? þegar þú lifir í eigin heimi, en það þýðir ekki að þú sjáir ekki umhverfið þitt, þú bera nemur það á ólíkan hátt, þú lætur það ekki stjórna þér eða þá tekur eftir öðrum hlutum en aðrir. 

sumir eru mjög næmir fyrir nátturu á meðan aðrir eru næmir á fólk, aðrir á tónlist, Svo er fólk sem telur sig vera næmt á annað orkusvið, geta séð eitthvað sem aðrir geta ekki. 

ég tel alveg sama hversu næm eða ónæm þú ert, þá ert það alltaf undir þér sjálfri komið að stjórna eigin líðan hugsunum og gerðum. 

Þetta er bara spurning um að finna réttu leiðina sem hentar þér. Fyrsta spurninginn ætti að vera hversu næm eða næmur ertu á sjálfan þig, þú stendur þér næst, hver ert þú? hvernig líður þér í hinum eða þessum aðstæðum, hvaða hugsanir leita á þig þegar þú hittir mismunandi fólk, ert í mismunandi aðstæðum. 

ertu meðvitaður um þegar umhverfið er farið að móta þig á neikvæðan hátt? að þú finnur fyrir vanlíðan þegar þú fannst ekki fyrir henni aður. ertu næm fyrir því þegar félagsskapur þinn mótar þig, þegar umhverfið þitt mótar þig. Ertu næmur fyrir því hvaða gerðir eru útfrá því sem aðrir segja og hvað er út frá því sem innsæi þitt segir þér? 

Hvaðan koma orð þín um þig innra með þér? koma þau frá gömlum minningum eða frá innsæinu þínu og innri rödd sem þekkir þig og þinn innsta kjarna. Mannskepnan er leir sem endalaust er hægt að móta. Er það virkilega? Þurfum við ekki að fara í gegnum ákveðin þroskaskeið áður en við teljumst talandi, gangandi, sjálfstæðar verur með eigin sjálfsmynd og eiginleika, sérkenni sem eru okkar. Þarf heilinn okkar ekki að fá að þroskast á nátturulegan hátt án inngripa, þurfum við ekki sólarljós eða Dvítamín til að okkur líði vel borðum við ekki til að vaxa og dafna líkamlega. Er ekki allt sem við gerum og segjum það sem mótar okkur, það hvaða afstöðu við tökum gagnvart uppeldi okkar mótar okkur ekki uppeldið. það er hver og einn eyland í eigin líkama og sál, því alveg sama hvað við erum næm á umhverfið okkar þá getur engin tekið frá okkur hugsun okkar. persónuleika. Ég blæs á þá hugmynd að "að vera næm eða ofurnæm" sé nógu góð afsökun til að taka ekki ábyrgð á eigin líðan og lífi, í hegðun og gerðum. Næmleiki er gjöf ekki byrði. Það er allt annað að halda á stóri úlpu í fanginu en að fara bara í hana og njóta. Ef þú ferð ekki í hana og ákveður að halda á henni þá er það þín ákvörðun, og ef það er of heitt til að vera í úlpu áttir þú ekkert að taka hana með. Stundum er fólk of tilbúið í eitthvað sem ekki gerist eins og að halda á úlpu þegar spáð er sól,. Hversu næm/næm ertu fyrir stórum staf í byrjun setningar, gastu lesið í gegn án þess að það truflaði þig kannski er þetta uppeldið þitt, kannski forituninn sem námið þitt hefur fært þér og kannski tókstu ekkert eftir því. En í raun skiptir það engu máli í stóra samhenginu þú gast skilið það sem skrifað er.